‚Wigilie bywają różne. Smutne, wesołe, tradycyjne i zupełnie dziwne. Pełne blasku i uśmiechu, i te bardziej melancholijne. Pachnące piernikiem lub tajską zupą. Albo środkami dezynfekcyjnymi. Nieważne. Człowiek zbudowany jest z przyzwyczajeń, nawet jeżeli próbuje sobie udowodnić, że tak nie jest. I wszystko mu jedno. Niezależnie od tego czy mowa o spójności w słowach, nawykach, postawach czy przekonaniach, zachodzi w nim jakaś automatyczna reakcja, aby kontynuować robienie rzeczy albo w sposób, w jaki robione były wcześniej, albo po swojemu. Ale nigdy nie ucieknie od tego całkowicie. Gdy tylko nadchodzi grudzień, wszystko niejako automatycznie pokrywa się zapachami i smakami przeszłości. Pojawia się uczucie nostalgii, które jednak może być przyjemne. Pojawiają się tęsknoty i nadzieje na to, że stanie się coś wyjątkowego. Pojawia się wiara.’

Natasza Socha – Wigilia z nieznajomym

Miał być lepszy od zeszłych nasz XX wiek,

Już tego dowieść nie zdąży,

lata ma policzone,

krok chwiejny,

oddech krótki.


Już zbyt wiele się stało,

co się stać nie miało,

a to, co miało nadejść,

nie nadeszło.


Miało się mieć ku wiośnie

i szczęściu między nami.


Strach miał opuścić góry i doliny.

Prawda szybciej od kłamstwa

miała dobiegać do celu.


Miało się kilka nieszczęść

nie przydażać już,

na przykład wojna

i głód, i tak dalej.


W poważaniu być miała

bezbronność bezbronnych,

ufność i tym podobne.


Kto chciał cieszyć się światem,

ten staje przed zadaniem

nie do wykonania.


Głupota nie jest śmieszna.

Mądrość nie jest wesoła.

Nadzieja

to już nie jest ta młoda dziewczyna

et caetera, niestety.


Bóg miał nareszcie uwierzyć w człowieka

dobrego i silnego,

ale dobry i silny

to ciągle jeszcze dwóch ludzi.


Jak żyć-spytał mnie w liście ktoś,

kogo ja zamierzałam spytać

o to samo.


Znowu i tak jak zawsze,

co widać powyżej,

nie ma pytań pilniejszych

od pytań naiwnych.

(Wisława Szymborska)

‚ (…) Prawdziwa miłość musi być oparta na przyjaźni, bo sama miłość to niestety za mało.

Znałem wiele par, które były ze sobą, ale tak naprawdę niewiele o sobie wiedziały. Potrafiły ze sobą rozmawiać, ale już nie zwierzać się sobie. Potrafiły iść ze sobą do łóżka, ale już niekoniecznie obnażyć się przed sobą ze słabości. Spotkać się, ale nie być dla siebie na każde zawołanie. Mówić o uczuciach, ale już nie składać jasnych i wiążących deklaracji. Starać się, ale najczęściej tylko o swój indywidualny interes.

Zauważacie te subtelne różnice?

Przyjaźń jest potrzebna, aby wywołać uśmiech, tam gdzie miłość przynosi łzy. To dlatego uważam, że najpiękniejsze związki to te oparte na przyjaźni.

Może więc wybierz kogoś z kim więź będzie niezniszczalna? Kogoś z kim będziesz potrafił dzielić się zarówno tym co dobre, jak i złe. Kogoś przy kim nie będziesz się wstydził mówić o swoich błędach i porażkach. Kogoś kto będzie potrafił ściągnąć Cię na ziemie, ale tylko wtedy, gdy odbije Ci woda sodowa do głowy. Kogoś komu będziesz w stanie powiedzieć prawdę, nawet jak będzie ona bolesna i zawstydzająca. Kogoś kto zawsze w ciemno stanie za Tobą murem, gdy będzie działa Ci się krzywda. Kogoś z kim będziesz kochał spędzać czas, nawet jeśli miałoby być to chwilowe spotkanie na klatce lub w samochodzie. Kogoś z kim będziesz miał niezliczoną ilość tematów do rozmów i nawet jakby były to pierdoły – to będą wasze, najlepsze, ulubione.

Kogoś kto po prostu będzie za Tobą, co by się nie działo. Kogoś kto będzie Cię kochał jak miłość i przyjaźń swojego życia.

W miłości właśnie o to chodzi. O człowieka, który będzie szczery i prawdziwy. O człowieka, który może się z nami nie zgadzać, ale pomimo tego nie będzie nas oceniał, a po prostu przytuli i nie pozwoli przechodzić przez trudne okresy samemu. O człowieka, który zawsze będzie próbował wyciągnąć nas nawet z największego gówna i nigdy się nie odwróci. O człowieka, który będzie nas kochał, bo będzie doskonale rozumiał, że macie tylko siebie i tą jedyną niepowtarzalną więź, której nie można spieprzyć.

Prawdziwa miłość to nic innego jak PRZYJAŹŃ doprawiona namiętnością. Pamiętajmy by o nią dbać i nigdy o tym nie zapominać (…).

(Mateusz Kobus – fragment)

‚ – A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść?

– Spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę – Co wtedy?

– Nic wielkiego – zapewnił go Puchatek

– Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam.

Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika.’

Alan Alexander Milne

„Bogactwo znaczenia i sensu pochodzi z wytrwałego zmagania się z trudnościami (…)

Pasja bez wytrwałości staje się tragedią;

wytrwałość bez celu zaś to drwina z ludzkiego potencjału.’

S.C. Hayes

‚Twoje przekonania staja się myślami

Twoje myśli stają się słowami

Twoje słowa stają się czynami

Twoje czyny stają się nawykami

Twoje nawyki stają się wartościami

Twoje wartości stają się przeznaczeniem’

Mahatma Gandhi

‚Jeżeli potrafisz o czymś marzyć, to potrafisz także tego dokonać’

Walt Disney

‚(…) miłość po prostu jest. Bez definicji.

Kochaj i nie żądaj zbyt wiele. Po prostu kochaj.’

Paulo Coehlo

‚Spróbuj nie opierać się zmianom, które napotykasz na swojej drodze.

Zamiast tego daj się ponieść życiu.

I nie martw się, że wywraca się ono czasem do góry nogami.

Skąd wiesz, że ta strona, do której się przyzwyczaiłeś,

jest lepsza od tej, która cię czeka?’

                                                                             Elif Safak

Na zakończenie tego pełnego zmian roku 202o życzę wszystkim Przyjaciołom i Pacjentom

przede wszystkim dużo zdrowia i miłości.

Aby Nowy Rok 2021 przynosił wyłącznie miłe niespodzianki.

Życzę spokoju, ale nie stagnacji,

chęci do ciągłego odnajdywania motywacji,

do budzenia inspirujących pomysłów

oraz zdolności podążania za marzeniami.